تاریکی‌ و شب و من

‏چه شبائی‌ رو از شبام با بودنت زیبا کردی ! چه شبهائی‌ ه بدونی‌ که باشی‌ من با یاد تو شبمو سحر رسوندم ! چه
‏شبائی‌ که با خودم گفتم تا خورشید رو نبینم نمیخوابم!
‏خوب حالا که همهٔ اون شب ها صبح شدن ! من از تاریکی‌ و شب مترسیدم تا تورو دیدم حالا ببین چه به روزم اومده که
‏شب تاریک بهترین دوستم شده

مرده ها

‏من زنده ام ! امروز دیدم واسه مرده ها یاد بود میگیرن ولی‌ من که زندم هنوز هیچی‌ ندارم !
‏یعنی‌ باید نباشم تا واستون باشم ؟
‏کاش میشد که تا بودم منو میفهمیدی و گوشهٔ دلت یادم میکردی !

امشب

‏سلام
‏امشب هم از اون شبهائی‌ هست که بد جور شونهات رو می‌خوام ! میدونی‌ دیگه از سرنوشت بیزارم ! از کارهائی‌ که
‏کردم پاشیمون ! از خودم که خیلی‌ وقت بدم میاد ! فقط به این امیدم که شاید تو منو به من برگردونی‌ !
‏می‌خوام که اشکمو پاک کنم ولی‌ این اشکا م هستم که منو پاک می‌کنن !
‏چیزهائی‌ هست که می‌خوام وسعت تعریف کنم ولی‌ کجائی‌ تو . به تو نگم به کی‌ بگم که منو بفهم
‏ امروز هرجا رفتم نوشته بود : پرواز را بخاطر بسپار
‏ پرنده مردانی‌ ست
‏
‏خوب من پرنده رو دوست دارم مثل خودت ! حالا هم حسرت پرنده تو دلم هست هم حسرت تو و هم حسرت پرواز

پرنده

‏یه چند روزی بودش که دیگه نمیومد پیشم ! آخه میدونی‌ تنها دوستم بود !
‏ عاشق صداش بودم آخه خیلی‌ قشنگ می‌خوند ! تو روزی سرد زمستونی‌ پیشم بود .
‏خیلی‌ وقتها میشد بدون اینکه متوجه گذر زمان بشم ساتها تو چشش زل میزدم و نگاهش می‌کردم. خیلی‌ دوستش داشتم .
‏می‌خواستم که مال من باشه ولی‌ نمی‌شد !
‏فکر میکردم که دیگه نمی‌خواد بیاد پیشم ! به خودم می‌گفتم خدایا آخه کجا دنبالش بگردم تو این شهر بزرگ.
‏حالا میدونم که اونم دیگه نمیاد آخه رفته اون بالا ها دیگه هم نمیاد . آخ که دوست داشتم منم می‌تونستم مثل خودش
‏بل در بیارم و دنبالش برم !

خواب

‏میرم چشمهام رو ببندم تا شاید دوباره مثل دیشب خواب تورو ببینم.
‏از این میترسم که بخوابم ولی‌ تو خوابم هم حتی‌ نیای.
‏حسرت حتی‌ یک دقیقه پیشت بودن و خواب نبودن.