رمانس من و سیگار

لبانش را بوسیدم . . . سرخ شد . . .

شاید برای آخرین بار . . .

مثل همیشه سوخت و زندگی را لعنت کرد . . .

دلم برای بوییدن عطر تن شب خیس تنگ شده!

Wait, it's loading

next level accomplished

حبیبی لست اقوى على ختم الکلام

تنها تر از امروز عصر تا صبح می شینم و به پنجره هایی که از نگاهم خسته هستن خیره می مونم . . .

صبح بالاخره می آد . . . تو گفتی که می آد . . . و من باور کردم . . .

دعا کن پیش خدای خودت . . .  که دیر نشه . . .

گر زحال دل خبر داری بگو               ور نشانی مختصر داری بگو

مرگ را دانم ولی تا کوی دوست          راه اگر نزدیکتر داری بگو