حسرت پرواز

به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد...

حسرت پرواز

به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد...

می رم تا.. و می رسم به .. دور می زنم و برمی گردم!!

همخونه ای من مرده..


اینجا.. این خونه.. زیر این آسمون ..                                 حتی هواش هم مسمومه.

من صبورم ..

من صبورم ..

من صبورم ..

...

من صبورم ..



بگذار دلت آروم شه، اون کارایی که با تو کرد رو داری الان با من می کنی.. دلت آروم باشه که تو تنهایی زجر نکشیدی..


منم مثل تو ترک می کنم..

نظرات 1 + ارسال نظر
ایستگاه آخر یکشنبه 19 اردیبهشت 1389 ساعت 12:37 http://istgahe-akhar.blogspot.com/

wieso so hofnungslos, wieso
?
dein Blog wird kälter und kälter
!
so lange du dei Welt so siehst, wird sich nichtsssssssssss ändern! gar nichts

wach doch auf! Das sind Sekunden deines Leben
Du wirst es breuen, wenn es zu spät ist

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد