دارم به روزگار بد جوری امیدوار میشم... اینجوری که این به ما حال می ده و این تجربه های با ارزش رو به من میده می دونم یکی پشت این پنجره، توی نور شمع یا توی این پیک شراب هست که هوامو داره. 

همیشه گفتند هرچیزی قیمت خودش رو داره. حالا بعضی وقتها یه چند قطره اشک یا قدری پول و یا چند ماه از عمر.  

ولی همیشه یه زخمهایی می گذاره رو تن آدم که هر وقت نگاهشون می کنی یادت می آرن که چه جوری به اینجایی که هستی رسیدی.  

این بزرگترین هدیه از معلم بزرگ هست.

حالم هیچ وقت به این خوبی نبوده.