این راه که من انتخاب می کنم راه درسته.
این جمله رو تا حالا زیاد تکرار کردم.
من خوبم. من حالم خیلی خوبه. چرا خوب نباشم.
چیزهای کوچکی هم مسلما هستن که باید درستشون کنم ولی در کل خوشحالم که حداقل یه راهی تو زندگیم انتخاب کردم که به ناکجا آباد نمی ره.
دل تنگی همیشه هست ولی اونم قشنگه، خودت می فهمی هرکسی برات چقدر ارزش داره.
خوشحالم کسی رو تو زندگیم دارم که راهش از من سوا نیست.
تنها رنگ چشماش از دنیا با تموم هستیش برام با ارزش تره.
خوشبختم چون راه زندگیم رو خودم انتخاب می کنم.
من هم مثل همه خیال می کردم نا امیدی بیماری روح است!
اما نه! بدن زجر می کشد. پوست تنم درد می کند، سینه ام، دست و پایم..
سرم خالی است و دلم به هم می خورد و از همه بدتر این طعمی است که در دهنم است!
....
حضرت عشق به روز شد.
منتظرتم.
didi goftam zudi yeki miyad tu zendegito be rahati hame chizaye bad mishe chizaye khoob.hata tanhayi
omdwaram hamishe khoshhal bashi
سلام
تبریک می گم بهتون که بین این همه سر در گمی راه زندگیتون رو خودتون انتخاب می کنین.
نه چراغی برای ماندن وُ
نه چمدانی که سهمِ سَفَر ...!
تنها میدانم
که سپیدهدَم
از تحملِ تاریکی زاده میشود. ...
همین.
یا حق...
سلام
خوشحالم که خوبی...
خوشبختی...
اما..
خوشبختی همیشه با تو بوده...
... ولی تو دوباره پیدایش کردی!
نیستی داداش؟؟؟
سری نمیزنی؟؟؟؟
شاد زی...
Rahe dorosto bayad raft ta dar in donyeye bi sarotah movafagh shi
betaz samandar betaz
سلام دوست عزیز.وبلاگ خیلی قشنگی داری.مطالب خوبی هم گذاشتی.راستی منم یه کلبه ی حقیرانه دارم که میبوسم قدمهای کسی رو که توش پا بذاره.اگر دوست داشتی به من هم سر بزن.منتظر قدمهات میمونم.
یا علی[گل][بدرود]