حسرت پرواز

به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد...

حسرت پرواز

به آفتاب سلامی دوباره خواهم داد...

هیس!



آرزوی سکوتی که بپیچه توی این اتاق خالی.


نظرات 1 + ارسال نظر
gharibeh چهارشنبه 3 آذر 1389 ساعت 10:34

هیچ کس از ناه امیدی و بی‌ برنامه گی‌‌ به هدفش نرسیده چه کوچکی مثل من چه بزرگی‌ مثل گاندی همه ی کارها نیاز به ۱- امید ۲- برنامه ریزی درست و دقیق ۳- پشتکار ۴- بر رسی عملکرد‌ها دارد،خوردن و خوابیدن هم از ضرورت‌ها هست.غمخور هر کس اول خودش باید باشد،کنار گودیها کار خودشان را میکنند عزیز.

غریبه ی آشنا... متهم کردن آسونه.... حتی واسه من...

پای ثابت کردن قضیه همه جا می زنن...

من اونی نیستم که شما فکر می کنین...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد